गिरनारे शोभे देखो नेमजी शामलीया…

 (राग : कोन दिशा में लेके चला रे…)

 नेम नेम मारा, नेम नेम मारा, नेम नेम मारा नेमजी… (२)

 गिरनारे शोभे देखो नेमजी शामलीया,

 मुखडुं जोवा ने टमटम, चमके छे तारलीया,

 जोवा चमके छे, तारलीया, बेठा मलके छे शामलीया,

 राजीमतीनां मन वसीया… गिरनारे शोभे… ॥१॥

मधुबनमां ज्यां पगला मांडे, योगी एवा नेमकुमार,

 विचरे त्यां वनराजी खीलती, साधनानी ऊगती सवार,

ऊगता साधकने वंदे, सुरज ने चांदलीया. गिरनारे शोभे…।२॥

 जुनागढनी धरती कहेती, नेम राजुलनी प्रीतकथा,

 साक्षी बनी सहसावन कहेतुं (२), संयम केवल मोक्षकथा,

 अभिषेक करवा रुमझुम, वरसे छे वादळीया. गिरनारे शोभे… ॥३॥

  मधुर स्वरे कोयलीया गावे, जय जय दादा नेमिनाथ,

 दर्शन करता भक्तो कहेता, राजुल हुं छुं पकडो हाथ,

पर्वतना शिखर पर साथे (२), टहुके छे मोरलीया. गिरनारे शोभे …॥४॥

 राजुलने तजी नेमकुमार, चढीया ए तो गढ गिरनार,

 अखंड प्रीतने साचवे, राजुल सती शिरदार,

नेमना पगले चालवा, थनगने ए राजुल नार,

 प्रीत थकी ते पामती, हो केवल लक्ष्मी श्रीकार. गिरनारे शोभे… ॥५॥

Shares:
Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *